Vanochtend vroeg vertrokken want er staat een hele reis op het programma. We gaan een heel stuk naar het oosten rijden om morgen Glacier National Park te bezoeken.
Het eerste stuk van onze reis ging over de A2 een heel rustige weg over de Stevenspas, dit is een prachtige berghighway door de Cascade Range. Prachtige berglandschappen alom, maar het reed goed door.
Opeens reden we door het dorpje Leavenworth en we vroegen ons af waar we nu precies terecht gekomen waren, het dorpje was een replica van een Duits/Oostenrijks stadje. Heel gek om dat midden in Amerika tegen te komen. We moesten hier even stoppen om ons te verwonderen aan alle namaak Duitse huizen en overal hoorde je Duitse muziek, heel toeristisch. We hebben in een bakkertje een bakje koffie op, Maarten met een echte appelflap, zoals ze het hier noemen een appel turnover.
Vervolgens reden we door een gebied met allemaal appel en perenbomen, zover het oog rijkt. Er moet nog een hoop geoogst worden hier.
Onze weg vervolgd over de A2. Helaas reden we ergens mis, want de Tomtom was behoorlijk in de war en stuurde ons een andere kant op over de 97North. Het was wel een prachtige route met bergen overal om ons heen. Op een gegeven moment vonden we dat we toch wel een heel eind uit de richting reden en hebben de kaart er maar even bij gepakt. Tommie heeft ons dus veel te veel naar het noorden gestuurd. Snel een ander adres ingetikt en daarna gingen we weer richting het oosten. Foutje op de kaart? Of zijn er twee plaatsen met dezelfde naam. We zullen het nooit weten.
Bij Coulee zijn we gestopt voor een hapje eten en zijn toen een stukje omgereden om het gebied van de Coulee Dam te bekijken. Je rijdt hier door een ruig canyonlandschap langs het Banks Lake. Heel erg mooi. Deze tip had ik gekregen van iemand van het Alles Amerika Forum en was de moeite waard van het omrijden.
Vervolgens reden we weer langs allerlei landbouwgebieden. Maarten vond dat ik ook maar eens een stukje moest rijden, dus Jan achter het stuur. Sirene aan en iedereen uit de buurt 
Het is even wennen zo’n automaat maar ik heb het een uurtje volgehouden tot vlak voor Spokane waar het aardig druk werd. Toen maar snel het stuur overgegeven aan Maarten, safety first.
Het is even wennen zo’n automaat maar ik heb het een uurtje volgehouden tot vlak voor Spokane waar het aardig druk werd. Toen maar snel het stuur overgegeven aan Maarten, safety first.
We zitten nu in het Best Western hotel in Liberty Lake en gaan zo meteen onze gratis drankjes halen. We blijven tenslotte Nederlanders.
We hebben vandaag weer geluk gehad met het weer. Op een paar spetters na was het droog en zonnig.
Gereden: 555 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten