Vanochtend zijn we iets later weggegaan uit ons huisje, we hebben uitgeslapen tot 7:15 uur! Om 8:00 uur reden we het park in om te gaan wandelen. Omdat het vandaag bewolkt is en er een heel harde wind staat gaan we een wandeling maken tussen de bomen.
We zijn begonnen bij de Trail of the Ceders, dit is een ronde loop van 640 meter en bestaat uit een houten boardwalk, je loopt hier onder hoge cederbomen door. Vervolgens zijn we overgegaan naar de Avelanche Lake Trail. Deze trail is ongeveer 10 km lang en heeft een hoogteverschil van ca. 170 m. Dit betekent dus dat je behoorlijk aan het stijgen bent. Je volgt de Avelanche Creek en omdat deze door een nauwe kloof stroomt heb je regelmatig zicht op mooie stroomversnellingen. Je loopt daarna omhoog door dichte bossen, waar het vrij donker is en komt dan uit bij het aan drie zijden door hoge bergen omsloten Avelanche Lake. Dit is een prachtig blauw meer en je hebt hier een goed zicht op de bergen. We hebben de trail nog een stuk verder doorgelopen, tot aan het eind van het meer. Totaal hebben we ongeveer 3 uur over deze wandeling gedaan. Je ziet hier ook nog twee watervallen die van de berg afkomen. Aan het meer stond een heel harde wind, je hebt hier valwinden en deze waren zo hard dat het water uit het meer waaide. Toen wij naar onze auto liepen werd het heel druk, maar omdat wij vroeg waren hadden wij de wandeling bijna voor onszelf.
Omdat we dachten dat het weer opklaarde, er kwamen flinke blauwe stukken tussen de wolken, hebben we nog een stuk van de Going to the Sun Road gereden. Helaas bleven de wolken hangen rondom Logan Pass.
We besloten om iets eerder naar ons huis terug te gaan, want morgen is het weer een lange reisdag, zodat we nog even kunnen zitten en genieten van het uitzicht vanaf ons balkon.
Toen we bij ons huis aankwamen wilden we even gaan kijken bij onze forellenvijver. Eenmaal daar aangekomen riep ik tegen Maarten, kijk daar aan de overkant loopt een beer! Er liep een bruine beer te schooieren rond de huisjes aan de overkant van de vijver. Op een gegeven moment kwam hij richting de forellenvijver en zag ons daar aan de overkant staan, hij ging op zijn achterpoten staan en nam een dreigende houding aan. Maarten met de bibbers in zijn vingers nog even snel een paar foto’s afgedrukt en gemaakt dat we wegkwamen. Ook al zat er water tussen ons en de beer, hij kwam niet zo gezellig over en kwam onze kant uit.
Even later werden wij aangesproken door iemand van het management met een geweer, hij zei dat we weg moesten wezen, deze beer hadden ze al lange tijd in het vizier, want hij maakte regelmatig het kamp onveilig en is agressief. Met vier man van het kamp, met geweer, jacht kruisboog en berenspray, zijn ze achter de beer aangegaan. Plotseling hoorden we een knal en later bleek dat ze de beer hadden neergeschoten.
Hoe droevig dit ook is, een agressieve beer op een vakantiepark is geen goed plan.
Even later is Maarten naar de mannen gelopen om te vragen of hij even mocht kijken naar de beer en kwam mij even later halen. Het was een droevig gezicht om deze beer, die wij een paar minuten eerder nog op de foto hadden gezet, nu uitgeteld op een boomstam te zien liggen. Heel jammer, maar soms noodzakelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten